Toplum olarak hayatımızın yaşamı içerisinde yapılan iyiliklere nankörlük yapanların ve unutanların sayısı az değildir. İyilik yapan insan yaptığı iyiliğe karşı sürekli iyiliğinin karşılığını beklemesi doğru bir davranış değildir. Ama iyilik gören insanlarda yapılan iyiliği unutmamak için vefa duygusunu unutmamalıdır. Ama maalesef günümüzde çok nankör insanlar vardır. Burnu pislikten çıkınca her şeyi unutur, hatta iyilik gördüğü insana kötülük ve ihanet bile yaparlar.
Önce nankör kime denir bunun size kelime manasını aktarayım. Kendisine yapılan iyiliğin değerini bilemez. Veya yapılan iyiliği çabuk unutan olarak açıklanır. Nankörlük yapılan iyiliği unutma hali, güçsüzlük, zavallılık, zayıflık kısırlık. Nankörlük “içerisinde yeri olmayan şeytanlarla yaşayan, yalancı, dolandırıcı, divanenin ta kendisidir.”
Günümüzde yapılan iyiliklere karşı o kadar nankörlüklerle karşılaşıyoruz ki. Üzülmemek elde değil. Ne yazık ki, nankörlük ve nankörler gün geçtikçe çim gibi büyüyor. Nankör iyiliği bilmez, iyiliği tanımaz. Nankörlük ne yazık ki, günümüzün gerçeğidir. Her yanımızda nankörler cirit atıyor. İnsana yakışmayan özelliktir nankörlük.
Zaman zaman derizi ya “ nankör kedi” diye, gerçekten kediler nankörmüdür? Öyle derler ya; Halk arasında böyle konuşulur..Konuyla ilgili olarak zeka durumlarından dolayı hayvanlar gelir aklımıza. Bilhassa kedi.. Nedense nankör bir hayvan olarak bilinir. Kucağınıza alırsınız, okşar seversiniz, karnını doyurursunuz Bir de bakarsınız ki, biraz kızınca tüm iyilikler unutulmuş ve tırnaklarını elinize ve yüzünüze oturtmuş.
Gördüğü iyiliği unutan, cahil, tuz ekmek hakkını bilmeyen, inkar eden, yüreğinde inanç ve Allah korkusu taşımayan, günün birinde mutlaka nankörlüğünün cezasını çekecektir. Hatta; gazaba uğrayacaktır..
Hazret-i Ali, (Kötü kimse, kendisine iyilik yapılınca katılaşır, iyilik edene bir zarar verebilir) buyuruyor. Yine büyük bir zat, (Kötüye iyilik edince, ahmağa acıyınca, onlardan gelecek kötülükten sakının!) buyuruyor.
Demek ki birine iyilik ettik, ondan kötülük gelirse, o kimsenin kötü biri olduğu anlaşılıyor. Kötü kimse de iyiliğe tepki olarak kötülük yapıyorsa, kabahat iyilikte değildir. Kötü kimseler, mürüvvetsizdir, kadirşinas değildir, nankördür.
Kur’an-ı kerimde, tevbe suresinin 74. âyet-i kerimesinde, Allah ve Resulü kötü kimseleri lütufları ile zenginleştirdiği zaman, bunların Resulullahtan öç almaya kalkıştıkları bildirilmektedir.
Sevgili okurlarım; nankör insana değer vermeyeceksin. Allah her birimizi iyiliğe yüz çeviren, sırt dönenlerden korusun. Çünkü nankörler onlara o kadar değer versen dahi, seni bir anda kızdıklarında silip atarlar. Senin ona yaptığın tüm güzellikleri görmezden gelirler. Çünkü o nankörlük bile yapsa, kendine göre doğru yapmıştır. Kısacası işte adı üstünde bu nankörlere değer vermeyeceksin. Gerekirse bu nankörleri silip atacaksın.
Çoğu zaman nankör insanlar bir işini veya önemli sorununu halletmek için paçanıza yapışarak nerede ise kul köle olurlar. Ancak bu sıkıntılarını giderdiğinde sizi hiç tanımaz adam yerine koymaz. İşte bu adamlar bukalemun gibidirler, tanıyamazsınız. Ta ne zaman nankörlüğünü görünce tanıyabiliyorsunuzdur. Bir insan çok yalaka ve yalamalık yapıyorsa mutlaka bir işi vardır. Bir gün size nankörlük yapacağını unutmayın.
