Verdiğini almayan banka babadır

Malumunuz Pazar günü babalar günü imiş. Şu batının bizim içimize soktuğu Anneler günü, babalar günü ve bir sürü günler bizim kültürümüzü bozarak bizi örf ve adetlerimizden koparmak için içimize sokulmuş bir fitnedir. İnsan anne ve babasını böyle bir günde mi hatırlar? Gerçekten evlatlarına kol kanat gererek anne ve babalık yapan atalarımız sürekli ziyaret edilip hatırlanmalıdır.
Şunu diyenlerde olabilir, annesi annelik yapmamış, babası babalık yapmamış. Baba sadece biyolojik baba, annede kuluçka makinalığı yaptı ben onlara ne evlatlık yapacağım diyenler elbette olabilir. Onlar size atalık yapmadı evlat dememiş olabilir. Hürmet göstermeseniz de siz onlara kötülük yapmayın.
Ama hayatını emeğini evladı için çalışıp harcayan atalarınıza öf bile demeyin. İmkanı olmasa da sıkıntısını ve üzüntüsünü sizinle paylaşması bile sizlere yeter. Sizin için yeterli imkan sunamazsa da bir gayret içinde ise onun ayaklarını öpün, onun size verdiği sevgi ve şefkat yeter.
Bakın gençler kendi hayatımdan bir örnek vereyim; bunu kendime bir pay çıkarmak ve övünmek için yazmıyorum. Belki yeni nesil'e örnek olur diye yazıyorum.
Rahmetli babamla en küçük olmam nedeni ile örf ve adet gereği kolay kolay bir araya gelip konuşamaz, sofrasına bile oturamazdık. Böyle bir çocuklukluk sonucu 11 yaşında anne ve babadan ayrılmak durumunda kaldım. Ta ne zamana kadar hayata atılana kadar.
Bunu samimi söylüyorum her hafta sonu olağan üstü bir durum olmazsa her hafta ziyaretine gider bir günümü onlarla geçirirdim. Mutlaka tıraşını yapar, tırnaklarını keserek onu mutlu etmeye çalışırdım.
Has bel kader bakıma muhtaç olup ele ayağa düşünce vefatına kadar bizzat ellerimle baktım. Rahatsızlığı nedeni ile 24 saat hiç uyumadan beraber olduk. Bir gün rahatsızlığı nedeni ile WC ye yetişemeden büyük abdestini kaçırdı ve ben bunu avucumun içine yaptırdım. Buna bütün ailem şahittir.
Babaya, anneye sosyal medyadan mesaj atarak kutlanmaz. Onları sürekli ziyaret ederek, gönlünü almakla bakılır. Onların bedduasını almadan, hayır duasını alın işlerinizde sürekli rast gelecektir. Dinimizde bunu emretmektedir.
Bankalara gider kredi çekersiniz faizi ile birlikte aylarca ödersiniz. Ama öyle bir banka vardır ki, verdiğini almayan üzerine çizik atan bir banka vardır. İşte o banka verdiğini almayan ve istemeyen banka babadır.
Dolayısı ile babam bana bazen derdi ki, “ ben sen olamam ama sen ben olursun” derdi. Şimdi düşünüyorum bu söz gerçekten o gün bana söylenen güne gelmiş. Daha çok hak veriyorum. Gerçekten o biz olamadı ama biz onun yerine geldik.
Bu nedenle babalarınızı ve annelerinizi şu batıdan alınan adetler ile hatırlayıp anmayı bırakarak fırsat buldukça ziyaret ederek onların hal ve hatırlarını sormayı ihmal etmeyelim. Biz ne yaparsak evlatlarımızda aynısı bize yaparlar.
Ben babalar günü imiş anneler günü imiş inanın hiç sevmem ve hatırlamak bile istemem. İnsana anne günü de baba günüde her gün olmalıdır. Bizi anne ve babamızdan uzaklaştırmak için içimize atılmış batı adetidir. Onlar her gün sevip fırsat buldukça ziyaret edelim.